ارتباط بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی با مدیریت سود

امروزه بررسی چگونگی رابطه بازار سرمایه با مدیریت سود مورد توجه بسیاری قرار گرفته است .برای نمونه، هنگامی که حساسیت قیمت سهام به اخبار سود زیاد است( تقاضا برای سهام شرکت بالاست )احتمال اینکه شرکت سودش را به مبلغی بیشتر از پیشبینی گزارش کند، افزایش پیدا میکند و به عکس در شرایطی که حساسیت قیمت سهام شرکتنسبت به اخبارسود پایین است، احتمال این که شرکت برای ایجاد اندوخته های بزرگ، سودش را به مبلغی کمتر از پیشبینی برساند، افزایش مییابد . شواهد نشان میدهد نظام حاکمیت شرکتی اثربخش به کیفیت گزارشگری و سود بالاتر منجر میشود و مدیریت سود را محدود میکند. در غیاب مقرراتی که مدیران را ملزم بهافشای اطلاعات درباره جریانات نقد سرمایه گذاری در پروژه ها شامل فرضیات پشتوانه آنها به سرمایه گذاران نماید، منجر به ایجاد اطلاعات محرمانه در اجتماع میگردد این وضعیت، مدیران را به این سمت سوق میدهد که تصمیمات سرمایه گذاری نامناسب خود را پوشش دهند که یکی از مهمترین ابزارها در این راستا، مدیریت سود خواهد بود. این در حالی است که سازوکارهای راهبری، مالکیت و حسابرسی حاکمیت شرکتی، میتوانند با ایفای نقش نظارتی خود، موجب تضعیف و محدودسازی جریان نقد آزاد اضافیگردند .بر اساس تیوری نمایندگی، بین منافع مدیران و منافع ذینفعان، تضاد منافع بالقوهای وجود دارد .در شرکتهای با سطح پایین نظارت و فاقد ابزارهای لازم برای نظارت بر تصمیمگیریهای مدیران، مدیران ممکن است در پروژههای با خالص ارزش فعلی مثبت سرمایه گذاری نکنند یا در پروژههایی سرمایه گذاری کنند که در جهت منافع آنها باشد . مالکان به منظور کاهش دادن این تضاد منافع، میتوانند از سازوکارهای نظارتی، محرکهای انگیزشی و ابزارهایی استفاده کنند تا اطمینان یابند که مدیران در جهت منافع مالکان در حرکت هستند.

کلیدواژه ها:

نظام حاکمیت شرکتی ، مدیریت سود ، جریان نقد آزاد