بررسی ارتباط سرمایه فکری، سرمایه اجتماعی و عملکرد با لحاظ نقش تعدیل گری روابط تجاری و عدم اطمینان محیطی (مطالعه موردی: وزارت امور اقتصادی و دارایی )

سرمایه فکری در دهه های اخیر نقش با اهمیتی در اقتصاد جهانی بازی می کنند. سازمان های کارآفرین ابزاری جهت نیل به رشد اقتصادی هستند و تلاش جهت کسب مزیت رقابتی سازمان ها را هرچه بیشتر به سمت دارایی های دانشی از جمله سرمایه فکری سوق می دهد. مقاله حاضر با هدف بررسی ارتباط سرمایه فکری با عملکرد سازمانی انجام گرفته است. این تحقیق از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی می باشد. آزمون های تحلیل عاملی تاییدی معادلات ساختاری (رگرسیون همزمان چند متغیره) با استفاده از روش حداقل مربعات جزیی PLS استفاده شده است برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استفاده گردید. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل 75 نفر از کارکنان وزارت امور اقتصادی و دارایی بود که از روش سرشماری انتخاب گردید. نتیجه آزمون فرضیات تحقیق به کمک مدلسازی معادلات ساختاری نشان دهنده ارتباط معنادار مولفه های سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه سازمانی و سرمایه مشتری) با عملکرد سازمانی می باشد. همچنین نتایج حاکی از تایید نقش تعدیل کننده عدم اطمینان محیطی و روابط تجاری در این رابطه بود. در نهایت، بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهادات و راهکارهایی به وزارت امور اقتصادی و دارایی و محققان بعدی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه اجتماعی ، عملکرد ، شبکه روابط ، عدم اطمینان محیطی