حق داشتن وکیل در تحقیقات مقدماتی با تاکید بر قانون آیین دادرسی کیفری سال 1392

یکی از تضمین های اساسی به منظور تحقق، حق دفاع متهم و اعمال اصل برابری سلاح میان طرفین دعوی، بهره مندی متهم ازوکیل مدافع در مراحل تحقیقات مقدماتی می باشد. اصول 35 و 37 قانون اساسی به لزوم حقوق طرفین دعوا توجه دارد. اصل 35اشعار می دارد: در همه دادگاه ها طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب نمایند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشتهباشند؛ باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد. قانون آیین دادرسی کیفری سال 1392 به تاسی از میثاق بین المللی حقوقمدنی و سیاسی مصوب 1966 و اعلامیه جهانی حقوق بشر که حق داشتن وکیل در تمامی مراحل دادرسی را ذکر کرده استدست به تصویب ماده 190 از قانون فوق الذکر کرده که این گونه اشعار می دارد: متهم می تواند در مرحله تحقیقات مقدماتی ،یک نفر وکیل دادگستری به همراه خود داشته باشد. با این وجود دستاورد اصلی این پژوهش که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به دست آمده حضور وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی بدون هیچ محدودیت قانونی، عدم قبول یا بی اعتباری تحقیقاتمقدماتی در صورت نبود وکیل مدافع، حق داشتن وکیل به محض دستگیری و تحت نظر قرار گرفتن و لزوم پایبندی قانونی واخلاقی وکیل در تحقیقات مقدماتی اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

وکیل ، تحقیقات مقدماتی ، دادرسی منصفانه ، متهم ، قانون سال 1392