وکالت بلا عزل

وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین (موکل) طرف دیگر(وکیل) را برای انجام امری نایب خود می نماید (ماده 656 ق. م)این قرارداد، قراردادهایی جایز است و هریک از موکل و وکیل هرزمان که بخواهد می تواند آن را برهم زند( مستفاد از ماده 378 ق . م)چه وکالت عقد مبتی بر اعطای نیاب و تفویض اذن است بنابراین هم اذن دهنده (موکل) می تواند از اذن خود رجوع نماید و هم نیابت(وکیل و مأذون) حق استفا دارد و این عقد مانند سایر قراردادها جایز به موت و جنون و سفه – در مواردی که رشد معتبر است (منفسخمی شود) ماده 954 و 682 ق . م. ساختار این تحقیق از دو فصل تشکیل شده که فصل اول درمورد مبانی وکالت بلا عزل و فصل دومدرمورد توافق ضمن عقد میباشد. یافته ها و نشانه ها نشان میدهد که وکالت بلا عزل در حقوق ایران به رسمیت شناخته شده است تازمانی که موکل فوت نکرده باشد.

کلیدواژه ها:

وکالت ، وکالت بلاعزل ، عقد وکالت ، فوت موکل ، وظایف وکیل