راهبرد افتراقی نظام پیش دادرسی در قبال متهمان و شاکیان بحران زده ی روحی

مقاله، پس از بیان نواقص نظری و اجرایی دادرسی کیفری غیرترمیمی که نه تنها سبب کاهش تنش و درمان، بلکه موجب افزایش فشار بر بزه دیدگان به خصوص اطفال می شود، فرایندهای ترمیمی در واکنش جزایی به جرم را تشریح کرده، بهبود فزاینده وضعیت بزه دیدگان طفل مبتلا به PTSD «اختلال فشار روانی پس آسیبی» را در نظام کیفری ترمیمی در مقایسه با نظام کیفری فعلی و سنتی به عنوان نتیجه تحقیق به اثبات می رساند و از این رهگذر، مدیران ارشد سیاست جنایی ایران را به ترمیمی کردن استراتژی نظام حقوقی کشور با توجه به ظرفیت های حقوق داخلی و اقتضائات بین المللی رهنمون می شود. پژوهش های داخلی و خارجی در این حوزه، یا تنها از دید دانش پزشکی به ارائه رهیافت های درمان اختلال مذکور پرداخته و یا صرفاً با رویکردی حقوقی، به پیشنهاد راهکارهایی کلی برای حمایت از بزه دیدگان کلیه جرائم بسنده کرده اند (سماواتی- غلامی- رایجیان - برایت وایت- مارتینسون - دالی). مقاله حاضر از این حیث که تأثیر اتخاذ سیاست جنایی ترمیمی در تسریع روند بهبودی اطفال بزه دیده ی مبتلا به اختلال روانی مذکور را اثبات نموده است، نقطه تلاقی دو علم پزشکی و جرم شناسی است و مسبوق به پیشینه نیست.

کلیدواژه ها:

اختلال فشار روانی پس آسیبی ، اطفال بزه دیده ، جرایم خشونت بار ، عدالت کیفری