ماهیت و آثار تغییر دعوا در آیین دادرسی مدنی
محل انتشار: دومین همایش ملی عدالت ، اخلاق ، فقه و حقوق
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,045
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAYBODLAW02_218
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
ماده 98 قانون آیین دادرسی مدنی حقوقی را برای خواهان در نظر گرفته است، که تا پایان جلسه اول دادرسی می تواند آن را اعمال کند. این حقوق به عنوان تغییر دعوا تغییر دعوا تعبیر می شوند. تغییر نحوه دعوا یا خواسته یا درخواست در صورتی که با دعوای طرح شده هم منشا و مرتبط باشد و تا جلسه اول دادرسی اعلام شود امکان پذیر است. در حقوق ایران، منظور از تغییر دعوا آن است که مدعی در اثنا دادرسی خواسته خود را اضافه نماید یا کم کند و یا تغییر دهد و یا در نحوه ی دعوا تغییراتی بدهد. به این موارد باید دعوای تقابل را هم اضافه کرد، چرا که مدعی علیه که متقابلا اقامه دعوا کرده نیز موجب حدوث تغییر دعوا در دعوای اصلی می گردد. قانون در خصوص معیار مرتبط و هم منشا بودن دعاوی صراحت چندانی ندارد. با این وجود در ماده 141 از ارتباط بین دعاوی طاری سخن گفته و معیاری ارائه داده است. مرتبط در لغت به معنی چیزی که به دیگری ربط دارد و پیوسته می باشد. منظور از ارتباط کامل بین دو دعوا طبق ماده 141 این است که اتخاذ تصمیم در هر یک مؤثر در دیگری می باشد. وحدت منشأ و ارتباط کامل دو مقوله جدا از هم می باشد که نمی توان آن دو را واحد قلمداد نمود و در اعمال حقوق مندرج در ماده 98، وجود هر دو شرط ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه سادات شجاعی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق خصوصی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :