مبانی فقهی و نظری ارتکاب قتل نسبت به مهدورالدم

در آموزه های دینی و اسلامی اصل بر حرمت خون انسان ها بوده و جان و نفس آدمی از حداکثر احترام برخوردار است به نحوی که اگر فردی در شرایط عادی مرتکب عملی علیه تمامیت جسمانی اشخاص گردد مجازات خواهد شد لیکن علی رغم چنین قداستی در برخی از موارد اشخاص از حمایت قانونی خارج شده و اگر فردی متعرض آنها گردد مجازات نخواهد شد و از جمله این موارد مهدور الدم بودن اشخاص است و این موضوع در نظام کیفری ایران با تبعیت از شریعت مقدس اسلام نیز بیان گردیده به گونه ای که در ماده 226 و تبصره ماده 295 ق.م.الف سابق تنها ذکر واژه مهدور الدم بدون تعریفی از آن و بیان مصادیق اشاره نموده بود و این مسأله در موارد بسیاری منجر به ارتکاب قتلهای خودسرانه می گردید تا اینکه مقنن در تصویب قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، رویکرد منطقی و صحیحی در این زمینه اتخاذ نمود تا از ارتکاب قتلهای خود سرانه پیشگیری به عمل آورد که در این مقاله به بررسی آن می پردازیم.