عدالت در رابطه با با فرزندان نا مشروع در مقایسه با فرزندان مشروع

در هر جامعه ای خانواده اساسی ترین رکن ان محسوب می شود. خانواده تنها با نکاح زن و مرد ایجاد می شود و قانون اتحاد آزاد آنان را مشروع نمی داند .قانون مدنی به پیروی از حقوق اسلام طفلی را که از رابطه آزاد زن و مرد به وجود آمده است را منصوب به هیچ کدام نمی داند چنین کودکی عضو خانواده نیست از نام پدر و مادر استفاده نمی کند از آنان میراث نمی برد و به عنوان فرزند حقی بر پدر و مادر طبیعی ندارد این سخت گیری مکافات تجاوز پدر و مادر از نظام حقوقی جامعه است وگرنه تردید نیست که طفل بی گناه را نباید ازرد و از مزایای زندگی در خانواده محروم کرد چرا که در اثرمحرومیت از کانون خانواده و سرافکندگی اجتماعی مجرم و بدکار بار می آیند. از سویی قانون نمی تواند چنین کودکی را مشروع انگارد زیرا برابری حقوق او با کودکان ناشی از ازدواج به منزله انکار ضرورت تشکیل خانواده است.

کلیدواژه ها:

فرزندان مشروع ، فرزندان نامشروع ، جامعه ، کانون خانواده ، نسب