کاربرد برنامه ریزی سیستم های اطلاعات استراتژیک در شرایط عدم اطمینان محیطی

برنامه ریزی سیستم های اطلاعاتی استرتژیک یک پروژه یا مجموعه فعالیت های مستمر برای تعیین اولویت های سرمایه گذاری و توسعه سیستم های اطلاعاتی در سازمان ها است. تحقیقات بسیاری در مورد عوامل خارجی موثر بر موفقیت این رویکردها مانند تعهد مدیریت ارشد، عدم قطعیت در محیط و میزان تمرکز سازمانی انجام شده است. عدم اطمینان محیطی که نتیجه غیرقابل پیش بینی بودن تغییرات آینده محیط است، معیار آینده نگری در تشخیص میزان تلاطم محیطی را با مشکل مواجه ساخته است؛ از این رو ما به دنبال راه کارهای کاهش عدم اطمینان مسایل آینده به منظور اتخاذ تصمیمات استراتژیک اثربخش هستیم. مطالعات ما اثر فازهای SISP را بر برنامه ریزی موفقیت در محیط های کمتر نامطمین و نامطمین تر، سنجیده است. در پژوهش حاضر ما به بررسی SISP در سطوح آگاهی استراتژیک، تحلیل شرایط، ادراک استراتژیک، فرمول بندی استراتژیک، و فازهای برنامه ریزی پیاده سازی استراتژیک، پرداخته ایم که در کنار آن قطعیت محیطی را از جنبه های پویایی، عدم تجانس و ضدیت، مورد تحقیق قرار داده ایم. در نهایت موفقیت SISP را به شکل ترکیبی از همراستایی، تحلیل، همکاری و قابلیت ها اندازه گیری می کنیم. نمونه آماری ما در این مطالعه، 9نفر از مدیران IT و اجرایی سازمان فناپ (فناوری اطلاعات پاسارگاد) و صاحبنظران دانشگاهی کشور در رشته مدیریت می باشد. در این پژوهش ما از یکی از روش های نوین تحقیق در مدیریت به نام نگشت شناختی (CM) استفاده کرده ایم که یک روش کیفی در تحقیق است. در نهایت یافته های خود را طبق نتایج حاصل از مصاحبه با متخصصان انتخابی خود بسط داده و پیشنهاداتمان را به محققان و برنامه ریزان SIS ذکر کرده ایم.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی سیستم های اطلاعات استراتژیک ، عدم اطمینان محیطی ، موفقیت برنامه ریزی