بررسی آماری تاثیر هایپرگلیسمی در مرگ نوزادان کم وزن

زمینه و هدف: هایپرگلیسمی یک مشکل شایع در نوزادان بیمار کموزن است که در بسیاری از موارد سبب نگرانی ها فیزیولوژیکی همچون: دیورز اسمتیک، دهیدراتاسیون و کاهش وزن میگردد و میتواند آثار بسیار زیانباری بر سالمت نوزادان داشته باشد. تعیین تاثیر هایپرگلیسمی بر مرگومیر و طول مدت بستری نوزادان پرخطر در بیمارستان 22 بهمن مشهد در سال 88 است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است. روش نمونه گیری به صورت تصادفی و جامعه موردمطالعه 60نفر از نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه به صورت گروه کنترل و شاهد بود. در بدو ورود نوزادان، گلوکز به وسیله گلوکومتر اندازه گیری شد و نوزادان با گلوکز بالاتر از 150 و تایید آزمایشگاهی بالاتر از 125 وارد پژوهش شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و شرایط بالینی جمع آوری و با نرم افزار تجزیه تحلیل شد.یافته ها: نتایج حاکی از افزایش طول مدت بستری در نوزادان با هایپرگلیسمی نسبت به گروه شاهد بود اما در مورد مورتالیته تایید آماری معنیداری یافت نشد. در این پژوهش از لحاظ بروز اسیدوز متابولیک تفاوت آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش های پرگلیسمی میتواند زمان بستری در بخش را برای نوزادان به شکل قابل توجهی افزایش دهد که این عامل خود میتواند سبب بروز بسیاری از مشکلات جسمی و روحی برای نوزادان و مادران شود به همین جهت میتوان با غربالگری دقیق در بین مادران و انجام پژوهش های مشابه به جهت بررسی عوامل و شرایط تعدیل کننده این قبیل مشکالت و عوارض را به حداقل رساند.