آسیب شناسی فضای کسب وکار استان خراسان رضوی و راهکارای بهبود آن

این مقاله نتیجه مطالعات پیمایشی از محیط کسب و کار در استان خراسان رضوی است که به روش آمیخته تشریحی(کمی و کیفی) صورت گرفته است. در این تحقیق ابتدا با مرور ادبیات محیط کسب و کار، الگوی ارزیابی جامع از شرایط نهادی انجام فعالیت های اقتصادی توسط بانک جهانی(WB) و هم چنین الگوی ارزیابی محیط کارآفرینی سازمان دیده بان جهانی کار آفرینی (GEM) مورد توجه قرار گرفت. سپس در بخش ارزیابی شاخص های محیط کسب و کار نسبت به گردآوری داده های مربوط به 13 شاخص در استان خراسان رضوی بر اساس پرسشنامه ارزیابی محیط کسب و کار بانک جهانی با اندکی تغییرات اقدام شد. در ادامه در بخش مطالعات کیفی، ابتدا نتایج به دست آمده از بخش کمی از طریق مصاحبه ی رو در رو با نخبگان و صاحب نظران حوزه کسب و کار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سپس نسبت به اکتشاف عوامل موثر بر انجام کسب و کار در استان خراسان رضوی اقدام شد. نتایج بخش کمی (وضعیت شاخص های محیط کسب و کار) نشان می دهد دسترسی به منابع مالی، نرخ و شیوه دریافت مالیات، وجود رقبای غیر رسمی در بازار و کمبود نیروی کار آموزش دیده به ترتیب مهم ترین موانع انجام کسب و کار در استان خراسان رضوی هستند. در بخش کیفی ناپایداری محیط قانونی و سیاسی، سرگردانی راهبردی در بخش سیاست گذاری انجام کسب و کار و عدم آشنایی دقیق مدیران سازمان ها با نقش خود در بهبود محیط کسب و کار از مهم ترین موانع انجام کسب و کار در استان خراسان رضوی می باشد.هم چنین ایجاد و پایش مستمر میز و پنجره واحد کسب و کار به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای بهبود محیط کسب و کار در استان خراسان رضوی شناسایی شد.

کلیدواژه ها:

توسعه کارآفرینی ، شاخص های محیط کسب و کار ، محیط عمومی کسب و کار ، محیط اختصاصی کسب و کار