شیوه ها و راه کارهای استفاده سازمان های دولتی ازمدیریت دانش در ایران

مدیریت دانش به عنوان روش نوین مدیریتی، در زمان کنونی به بحث جدی در متون مدیریتی تبدیل شده است . در واقع چیزی نیست که ناگهان کشف شده باشد بلکه تکامل دیگر روش های مدیریتی است . عصر دانایی محور که در آن دانش، بسان مهمترین سرمایه سازمان ها محسوب می شود، نیازمند رویکرد متفاوت مدیریتی نسبت به مسایل سازمان و کارکنان است. در این پژوهش که از روش کتابخانه ایی استفاده شده است بیان گردیده که تغییر ماهیت فعالیت های سازمان ها به کارهای دانشی موجب اهمیت یافتن روزافزون کاربرد مدیریت دانش در سازمان ها شده است . سازمان های موفق دریافته اند که دانش، مهمترین دارایی آنهاست و برخی اصول اساسی مدیریت دانش، در کارکنان و سازمان و جود دارد و آنان به مدیریت دانش به عنوان عامل کلیدی موفقیت سازمان می نگرند . به همین دلیل، سرمایه گذاری هنگفتی برای به کارگیری این نوع مدیریت، هزینه کرده اند . در این مقاله ضمن تشریح مفهوم مدیریت دانش، تلاش شده ابتدا اهمیت نهادینه شدن مدیریت دانش در سازمان های دولتی بیان شود . از جمله دلایل را می توان به تشخیص کمبودها در دانش سازمانی، بهره وری بیشتر از سرمایه های انسانی، یادگیری کارآمدتر و موثرتر کارکنان، ارایه کالاها و خدمات با ارزش افزوده بیشتر، رضایتمندی مشتریان و کارکنان، پیشگیری از تکرار اشتباهات، کاهش دوباره کاری، صرفه جویی در وقت، برانگیختن انگییه خلاقیت و نوآوری، تقویت موقعیت رقابتی سازمان ها، اشاره کرد . در ادامه به موانع اجرایی نظام مدیریت دانش در سازمان های دولتی، از جمله مقاومت نیروی انسانی در به اشتراک گذاشتن دانش ، ساختارهای سلسله مراتبی و غیر منعطف، و عدم اعتماد و حمایت مدیریت عالی از فعالیت ها و برنامه های مدیریت دانش و سبک های نامناسب رهبری و نیز شرح شغل های نامناسب و مشاغل تکراری، ابهام و تعارض در ساختار سازمان عنوان شده اند در پایان راهکارهای جهت استقرار مدیریت دانش برای نهادینه کردن آن در سازمان دولتی پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

راه کارهای مدیریتی ، سازمان های دولتی ، مدیریت دانش