اخلاق در ورزش

ورزش به عنوان عاملی برای سلامت جسم و سلامت روح تعریف شده است، که تن سالم، روان سالم و افراد سالم می سازد. اخلاق از مهم ترین بخش های سلامت روح وروان است که رابطه ای مستقیم با ورزش دارد. ورزش پتانسیل درونی افراد را به نحوی خود خواسته و ارادی و لذت بخش تخلیه می کند و انسان تخلیه شده از شادی های درونی احساس آرامش می کند. ورزش تندرستی را جایگزین رخوت و بی تحرکی می کند و بیماری های ناشی ازعدم تحرک را از ورزشکار دور می کند. همچنین ورزش سر گرمی بسیار مفرحی است که جلوی خیلی از انحرافات و مفاسد اجتماعی را می گیرد ویا مجال پرداختن به آنها رانمی دهد. وقتی نشاط و تفریح سالم و واقعی در مسیر مردم بویژه نسل جوان قرار گرفت نشاط های کاذب ومجازی مقبولیتی نخواهد داشت.بدین سبب تربیت بدنی و ورزش اصلی اساسی در ایجاد جامعه ای سالم، با نشاط، اخلاق مند و بدور از فساد و بیماری ست.اما برای توسعه این امر به نحو احسن و همچنین زمینه سازی و ترویج صحیح آن که باید همراه با آداب و رفتار و اخلاق پسندیده نیز قرار گیرد، مستلزم این است که شرایط محیطی مناسب و سالم و نیز آگاهی های لازم درباره تاثیرات اخلاق نیکو در ورزش مهیا باشد. ایجاد محیط تربیتی مساعد از جمله زمینه سازی، الگوسازی و سالم سازی محیط های ورزشی، تامین صحیح، مناسب و به موقع نیاز های انسان در هر دوره از چرخه زندگی، سروش های تکریم شخصیت و خودباوری افراد، به ویژه در سنین کودکی و نوجوانی، آموزش کاربردی ارزش های اخلاقی در زندگی، به ویژه از سنین کودکی و نوجوانی، پرورش نیروی عقلانی شناخت، بینش، آگاهی، عبرت آموزی، پایداری و استمرا در عمل، تشویق و تنبیه به جا و با استفاده از روش های مناسب، نظارت بر خود، پرورش و تقویت ایمان در افراد، از مهم ترین روش های تربیتی اسلام برای توسعه اصول اخلاقی در محیط های ورزشی و بین ورزشکاران است .در این مقاله سعی بر این شده است تا ابتدا مفهوم صحیح ورزش و نیز تعریف کاملی از اخلاق بیان شود. سپس به تاثیراتاخلاق در تربیت بدنی و نتایج آن که شامل فواید و تاثیرات ورزش سالم و اخلاق مدار در فرد و جامعه است

کلیدواژه ها:

اخلاق ، ورزش ، اصول اخلاقی ، ورزش حرفه ای ، سلامت