تعالی سازمان و مدیریت استراتژیک

مقاله پیش رو نتیجه تجربه محقق در خلال سالیان متمادی خدمت در شرکتهای دولتی تعدادی از استانهای غرب، شمال و شمال شرق کشور است، لذا می توان آن را نوعی تحقیق کیفی دانست که نگارنده سعی دارد با بهره گیری از مطالعات دانشگاهی، ضمن ذکر علل شکست آنچه بنام مدیریت استراتژیک شناخته می شود در شرکتها و سازمانهای ایران (بویژه سازمانهای دولتی)، یافته های خود را با مخاطب در میان گزارد، از این منظر این مقاله را می توان نتیجه یک تحقیق اقدام پژوهی دانست. در حالی که اغلب موسسات بر اساس نظام بودجه بندی، نسبت به مدیریت سازمان مربوط اقدام می کنند، معدود نهادهایی که در صدد تدوین برنامه استراتژیک بر آمده اند نیز نسبت به اعمالمدیریت راهبردی موفقیتی نداشته اند. بی تردید اجرای برنامه های تدوین شده از مهمترین ارکان مدیریت استراتژیک است لذا باید سازمان خود را متعهد به اجرای برنامه کند زیرا اجرای برنامه است یکی از (BSC) که اثربخش بودن برنامه را مشخص می کند. مدل کارت متوازن امتیازی موزون مدلهای برنامه ریزی استراتژیک است که در دهه 1990 توسط روبرت کاپلان و دیوید نورتون معرفی شد. ابداع کنندگان این روش بیشترین علل شکست پیاده سازی آنرا ضعف فرآیندهای سازمانی ( و نه طراحی ضعیف آن ) می دانند. با توجه به نزدیکی علل اصلی شکست پروژه های ارزیابی متوازن که توسط این دو محقق بیان شده اند با دلایل عقیم ماندن مدیریت استراتژیک در سازمانهای ایرانی، در این مقاله سعی می شود علل مذکور بیان گردند.

کلیدواژه ها:

استراتژی ، مدیریت استراتژیک ، روش ارزیابی امتیازی ، موانع اجرای استراتژی