بررسی روندهای آتی گردشگری ایران و ارتباط آن با علم آیندهپژوهی

گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی جهان و آیندهپژوهی به عنوان علم مطالعه و پیش بینی روندهای آتی درحوزههای مختلف ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند به نوعی که توسعه گردشگری را نمیتوان بدون مطالعه روندهای گذشته و طراحی و تدوین سناریوهایی از طیف خوشبینانه تا بدبینانه برای آینده تصور نمود. در این میان علم آیندهپژوهی با سرعتیشتابان درحال ارتقای جایگاه خود در فرآیند تصمیمگیری و سیاستگذاری دولتها و سازمانها است و این مسئله سبب شده است آیندهپژوهان در پی طراحی الگوها و فرآیندهایی برای اجرای اثربخش آیندهپژوهی بوده و با این کار میکوشند تضمینی برای پروژههای آیندهپژوهی در حوزههای گوناگون از جمله گردشگری فراهم سازند.. آینده پژوهی گردشگری با بکارگیریابزار و فنون درک عمیق آینده امکانپذیر است و آینده پژوهان حوزه گردشگری میبایست با پایش روندهای کنونی برای مطالعه و تحلیل روندهای آینده گردشگری از تکنیکها و ابزارهای نوین بهرهمند گردند. در کشور ایران نیز اهمیت توجه به این امر در عرصههای کلان سیاستگذاری به درستی شناخته شده و اقداماتی نظیر چشم انداز بیست ساله کشور در حوزه گردشگری و رسیدن به 20 میلیون گردشگر تا سال 1404 ، نشانگر اهمیت دادن به این امر در حیطههای کلان سیاستگذاری است. در مقاله حاضر با استفاده از ادبیات موضوع و با روش تحلیلی-توصیفی، ضمن طرح و بررسی مسائل عمده در توسعه گردشگری کشورهای در حال توسعه، دانش آیندهپژوهی را به عنوان رهیافتی نوین که میتواند به بررسی پیوسته و نظام مندرویدادها و روندهای کنونی برای ترسیم صحنه های آینده بپردازند و به تفکر سیستماتیک و صریح در مورد آینده های محتمل بپردازند. برای حل معضلات اینگونه کشورها کارساز باشد معرفی میکند و تاثیر آن بر توسعه مدیریت گردشگری را موردارزیابی قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

آیندهپژوهی ، گردشگری ، توسعه