مطالعه موانع ذهنی و فردی اثرگذار بر خلاقیت فردی در سازمان ها

در دنیای هستیم که سرعت تحولات بسیار بالاست و باید سرعت تغییر و تطبیق ما نیز افزایش بیابد و اگر سازمان های ما توان عرضه کالا و خدمات جدید برای هماهنگی با این تغییرات را نداشته باشید با مشکلات بسیاری روبرو خواهیم شد.خلاقیت عاملی مهم دربرخورد با تغییرات و تحولات خواهد بود و حتی باعث می شود که ما تبدیل به عامل تغییر شویم و این محیط پیرامون ماست که باید با ما و تغییرات برخاسته از جانب ما، هماهنگ شود.خلاقیت به معنی ایجاد ارتباط بین ایده های نو و دانش جدید است و استفاده از روش های نو برای حل مسایل و در سطوح مختلف فردی،گروهی و سازمانی وجود دارد. اگر به دنبال خلاقیت هستیم ریشه آن را در افراد باید جستجو کرد و با پرورش آن می توان گروه ها و تیم های کاری خلاق و به دنبال آن سازمان ها خلاق و پیشرو داشته باشیم. برای تبدیل سازمان به یک سازمان خلاق و نوآور نیاز به ارایه روش ها و راهکارها و تدوین الگوی مناسب حس می شود .بر این اساس در این پژوهش با مطالعه گسترده مبانی تیوری، کتب و مقالات مربوطه و با بررسی الگوهای موجود تجربه شده درسازمان های سرآمد و سازمان های داخلی و حذف مشترکات ، راهکارهایی برای ایجاد خلاقیت فردی ، گروهی و سازمانی ارایهشده و تکنیک های خلاقیت مورد استفاده در هر کدام مشخص گردید و موانع ذهنی ایجاد خلاقیت در هر مورد ذکر شد ، نقش های مدیریت نیز در پرورش خلاقیت تبیین شد و در نهایت پیشنهاداتی برای سازمان ها به منظور گسترش خلاقیت فردی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، خلاقیت فردی ، خلاقیت گروهی ، تکنیک های خلاقیت