بررسی تاثیر عوامل فرهنگی بر قصد کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان

کارآفرینی، راهکاری مناسب برای دستیابی به توسعه اقتصادی و ایجاد فرصت های شغلی به شمار می رود. قصد کارآفرینی نیز پیش درآمد رفتار کارآفرینانه است. پژوهش های فراوانی در رابطه با عوامل تاثیرگذار بر قصد کارآفرینی دانشجویان که باعث تشویق آنها به راه اندازی کسب وکار جدید می شود صورت گرفته است. ازجمله عوامل مهم موثر بر قصدکارآفرینی، عوامل فرهنگی(خودپنداره مستقل و وابسته) می باشند که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرند. جامعه آماری موردنظر نیز دانشجویان دانشکده های کشاورزی، هنر، ادبیات، اقتصاد و علوم اجتماعی و علوم پایه هستند، که براساس آمار تعداد 1820 نفر دانشجو در دانشکده های مذکور در نیمسال اول تحصیلی 94-95 مشغول به تحصیل هستند. ابزار جمع آوری داده هاپرسش نامه استاندارد پرسشنامه استاندارد لینن و چن و از پرسشنامه استاندارد عوامل فرهنگی سینگلیس( 1994) استفاده شده است. متغیرهای مستقل (نگرش نسبت به کارآفرینی، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتار درک شده، خودپنداره مستقل و وابسته) بر متغیر وابسته (قصد کارآفرینانه) آزموده شد. نتایج نشان می دهد که تنها بین نگرش نسبت به کارآفرینی، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری درک شده با قصد کارآفرینانه رابطه وجود دارد و متغیرهای خودپنداره مستقل و خودپنداره وابسته هیچ تاثیر مستقیمی بر قصد کارآفرینانه ندارند. به طور کلی، نتایج بدست آمده بیانگر آن بود که متغیرهای مستقل می توانند 73 درصد از واریانس قصد کارآفرینانه را تبیین کنند. نتایج همچنین نشان داد که خودپنداره مستقل و خودپنداره وابسته تاثیر مثبتی بر نگرش نسبت به کارآفرینی، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری درک شده دارند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، قصد کارآفرینانه عوامل فرهنگی ، خودپنداره مستقل ، خودپنداره وابسته