ارزیابی اثر روشنایی بر کارگران کارخانه قطعات محوری خراسان

یکی از عوامل زیان آور و تاثی رگذار بر روی کارکنان در محیط کاری به تاثیرات نامطلوب روشنایی بر سلامت چشم و بینایی افراد ارتباط پیدا می کند. وجود روشنایی مطلوب در محیط های کاری منجر به کاهش حوادث شغلی، افزایش بهره وری و در نتیجه، کاهش هزینه های تولید می گردد. در این پژوهش، میزان سطح روشنایی سالن های تولیدی مختلف به صورت عمومی و موضعی در کارخانه قطعات محوری خراسان (بر روی تعداد 87 نفر از کارگران و کارکنان) به مدت 5 سال (در سال های 89، 91، و 93) ارزیابی شده است. بدین منظور، اندازه گیری میزان روشنایی در سال های مختلف در محیط کاری توسط دستگاه HAGNER به روش کالبیره داخلی صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که میزان روشنایی در سالن های مختلف به میزان رضایت بخش است و فقط میزان روشنایی انبار مرکزی از حد استاندارد کمتر می باشد. قابل ذکر است که در سال های 89، 91، 93 کمبود میزان روشنایی به ترتیب در بخش های دریل، تراب و تراش، در بخش های ترانس، مونتاژ پلوس راست، سنگ، کاپستن و قسمتی از آزمایشگاه و در بخش های کاپستن، مولتی اسپیندل، فرز افقی، تراش ابزار سازی، حدیده، اتاق ارشد تولید، اتاق حصار کنترل، اتاق کنترل قطعات، انبار ابزار سازی و قسمتی از آزمایشگاه مشاهده می شود. بنابراین، ارزیابی میزان روشنایی و تاثیر آن بر افراد در هنگام تغییر محل دستگاه ها، ایجاد بخش های جدید و نصب دستگاه های جدید از اهمیت بسزایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

میزان روشنایی ، سلامتی ، بینایی افراد ، سالن های تولید صنعتی