خلاقیت و نوآوری؛ ساختاری اساسی در پیشرفت و بهره وری سازمان

خلاقیت در سازمانها به عنوان فرآیندی که به موجب آن ایده هایجدیدی که نوآوری را در توسعه و ارایه فکر و طرح نوین برایبهبود ارتقای کمیت یا کیفیت فعالیت های سازمان می یابند، مطرحمی شوند . آفرینش آمیزه ای بدیع برای حل تناقضات، درقالبیک ایده است که خارج از محدوده جواب موجود قرار می گیرد .ارایه کیفیت های تازه ای ازمفاهیم و معانی است . شکل دادنتجربه ها در سازمان بندی های تازه است. کلیدی ترین مسالهدر جامعه ما و تمام جوامع در حال توسعه، خلاقیت و نوآوری درسطح بهره وری سازمان است. امروزه خلاقیت و نوآوری نه بهعنوان یک نیاز بلکه به عنوان شرط بقاء هر سازمان یا جامعهتلقی گردیده و بر آموزش و کسب مهارت های لازم در بکارگیریاین استعداد ویژه بشری تاکید بسیاری شده است. با توجه بهضروری بودن موضوع، در این مقاله سعی شده است که خلاقیتو نوآوری به عنوان پارادایمی اصولی و ضروری در پیشرفت و بهرهوری سازمان ها مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان می دهد کهخلاقیت و نوآوری برای ماندگاری هر سازمانی لازم است و درطی زمان، سازمانهای غیرخلاق از صحنه محو می شوند و اگر چهچنین سازمانی ممکن است در عملیاتی که در یک مقطع از عمرخود درگیر آن است، موفق باشد ولی سرانجام مجبور به تعطیلیا تغییر سیستم خواهد شد. پرورش خلاقیت و به همراه با فرآیندنوآوری، در نهاده ها موجب بالا بردن سطح اثرگذاری و کارآییکارکنان در سازمانها گردیده و طبق فرآیند حل خلاق مسیله درشرایط ایده آل سازمان می تواند با تغییرات وارده به سیستمهم سو شده و به هدف بهره وری بیشتر دست یابد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، منابع انسانی ، فرهنگ سازمانی