مطالعه اثر سطوح مختلف پری بیوتیک الیگوساکارید مانان بر عملکرد و فراسنجه های آسیتی در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پری بیوتیک الیگوساکارید مانان بر عملکرد، و برخی فراسنجه های آسیتی جوجه های گوشتی انجام گرفت. تعداد 320 قطعه جوجه یک روزه از سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی به 4 تیمار و هر تیمار با چهار تکرار تقسیم شدند. تیمارهای غذایی شامل؛ تیمار شاهد مثبت (جیره پایه)، تیمار شاهد منفی (القاء آسیت)، تیمار شاهد منفی + دو سطح (2 و 4 سی سی در هر لیتر آب مصرفی) پری بیوتیک سلماناکس (الیگوساکارید مانان)، بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی به صورت دوره ای اندازه گیری گردیدند. تلفات از نظر علایم آسیتی در طول دوره بررسی شدند. تجزیه آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها، به کمک آزمون توکی صورت گرفت. در این آزمایش، اثر القاء آسیت بر فراسنجه های عملکردی و آسیتی در دوره آغازین غیرمعنی دار بود (P> 0/05). اما این اثرات بر فراسنجه های عملکردی دوره های پرورشی رشد، پایانی و کل معنی دار بود (P<0/05) مکمل نمودن 4 سی سی سلماناکس سبب کاهش معنی دار تلفات ناشی از آسیت و شاخص آسیتی شدند (P<0/05). مکمل جیره ای استفاده شده پری- بیوتیک سلماناکس (الیگوساکاریدمانان)، با بهبود پارامترهای خونی و قلبی می توانند به عنوان یک گزینه پیشنهادی برای پیشگیری از آسیت مطرح شوند.

کلیدواژه ها:

آسیت ، الیگوساکاریدمانان ، پری بیوتیک ، عملکرد ، جوجه های گوشتی