بررسی اثرات جانبی دو کنه کش آبامکتین و فن پیروکسی میت روی کنه ی شکارگر Typhlodromus bagdasarjani تحت شرایط آزیشگاهی

کنه ی شکارگر Typhlodromus bagdasarjani از خانواده ی Phytoseidae، شکارگر مهم کنه های تارتن می باشد. این کنه برای اولین بار از شهرستان کازرون از توابع استان فارس گزارش شده است. در این پژوهش اثرات جانبی کنه کش های آبامکتین و فن پیروکسی میت در دو غلظت توصیه شده و نصف غلظت روی این شکارگر بررسی شدند. برگ های گیاه لوبیا در داخل سموم تهیه شده به مدت 10 ثانیه فرو برده شده ودر دمای آزمایشگاه خشک شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و در 5 تکرار انجام گرفت. از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. تعداد 10 عدد پروتونمف شکارگر (حساس ترین مرحله زندگی کنه ی شکارگر) به منظور انجام آزمایش های زیست سنجی روی برگ ها رهاسازی شدند. از کنه های تارتن با سنین مختلف به عنوان غذا استفاده شد. مرگ و میر کنه های شکارگر بعد از 24، 48 و 72 ساعت شمارش شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SAS انجام شد. طبق نتایج به دست آمده و با توجه به جدول تجزیه واریانس داده ها اثرات سم، غلظت و زمان؛ و اثرات متقابل سم x غلظت x زمان در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. با توجه به جدول مقایسه میانگین اثرات متقابل سم x غلظت x زمان بعد از گذشت 48 ساعت در غلظت توصیه شده و نصف غلظت سم آبامکتین با 100 درصد مرگ و میر و سم فن پیروکسی میت بعد از گذشت 24 ساعت در نصف غلظت توصیه شده با 30/66 درصد مرگ و میر به ترتیب بیش ترین و کم ترین درصد مرگ و میر را روی کنه ی شکارگر T. bagdasarjani نشان دادند. در مجموع هر دو کنه کش بعد از 72 ساعت در هر دو غلظت دارای 100 درصد مرگ و میر می باشند طبق رتبه بندی E> 99%)IOBC) کنه کش های آبامکتین و فن پیروکسی میت جز سموم خطرناک برای کنه ی شکارگر T. bagdasarjani ارزیابی شدند. بنابراین توصیه می شود که آزمایشات پایداری کنه کش ها روی شکارگر انجام شود.

کلیدواژه ها:

کنه ی شکارگر ، زیست سنجی ، مرگ و میر