نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار باغستان سنتی قزوین

واژه اکوتوریسم در اواخر دهه 80 قرن بیستم و در نتیجه افزایش و ارتقای آگاهی جهانی و واکنش نسبت به اقدامات اکولوژیکی جهان پدید آمد. در آن زمان، استفاده از طبیعت در ایام تعطیلات و تلاش در جهت بهحداقل رساندن تاثیرات منفی و نامطلوب حاصل از گردشگری بر محیط، سبب پیدایش تقاضای تعطیلاتاکوتوریسم گشت. به علاوه، عدم توجه و علاقه مصرف کنندگان نسبت به گردشگری انبوه و گرایش آنها بهسمت تجارب فردی، سبب افزایش تقاضاها گردید. یکی از مهمترین نتایج این نگرش به گردشگری و طبیعتگردی ، ایجاد اشتغال برای ساکنان بومی منطقه و کسب در آمد برای آنان است که از این طریق ساکنینمنطقه ترغیب به حفظ محیط زیست، آداب و رسوم و آنچه برای گردشگران جذاب است می شوند. به اینترتیب می توان در حفظ و پاسداری محیط زیست طبیعی و انسانی و همچنین توسعه پایدار تاثیرگذار باشد.بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار باغستان سنتی قزوین است. نوعپژوهش کیفی و روش آن بر اساس مطالعات اسنادی – کتابخانه ای است که با بررسی منابع اسنادی وکتابخانه ای انجام شده است. یافته های پژوهش بیانگر موانع فراوان در توسعه درآمدهای پایدار در امر بومگردی باغستان سنتی قزوین است. در حالی که بالقوه زمینه کسب درآمد و ایجاد فرصت های ایجاد اشتغالو بهره وری فراهم است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، فرصت ، باغستان سنتی قزوین