مطالعه ژنتیکی گیاهان دارویی از طریق تجزیه دی آلل

به منظور طراحی و اجرای یک برنامه به نژادی موثر و مفید آگاهی از نحوه کنترل ژنتیکی ضروری است. این امر می تواند از هدر رفتن وقت و انرژی در مراحل بعدی جلوگیری نماید. ارقام دارای ترکیب پذیری عمومی بالا با دارا بودن اثرات افزایشی بیشتر قادر هستند صفت مطلوب خود را به راحتی به نتاج خود منتقل نمایند. از ارقام دارای ترکیب پذیری خصوصی با نیز می توان در برنامه های دورگگیری و تولید هیبرید استفاده نمود. همچنین آگاهی از نوع عمل ژن و میزان وراثت پذیری صفات نقش مهمی در میزان موفقیت برنامه های اصلاحی دارد. دستیابی به چنین اطلاعاتی از طریق طرح های تلاقی مانند تلاقی های دی آلل و کاربرد ژنتیک کمی امکانپذیر است. طرح تلاقی دی آلل به عنوان روشی مناسب و کارا توسط متخصصین اصلاح نباتات برای شناخت نوع عمل ژن ها، برآورد ترکیب پذیری عمومی و خصوصی، اجزای ژنتیکی و وراثت پذیری در گیاهان دارویی مختلف به کار گرفته شده است. بنابراین این نوع طرح تلاقی از طریق برآورد پارامترهای ژنتیکی مفید برای به نژادگر، زمینه انتخاب مناسب ترین والدین را جهت بهبود صفات مورد گیاهان دارویی مورد نظر را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

اصلاح نباتات ، گیاهان دارویی ، دی آلل ، پارامترهای ژنتیکی