تأثیر سرمایه فکری بر پیش بینی ورشکستگی

احتمالاً ورشکستگی تلخترین و دردناکترین کلمه ای است که می توان در زندگی یک صاحب کسب و کار وجود داشته باشد. تلاش برای پیش بینی وضعیت مالی شرکت ها در آینده همواره یکی از دغدغه های مدیران شرکت ها بوده است و تلاش های زیادی از گذشته تا به امروز به این امر اختصاص یافته است. بنابراین پیش بینی ورشکستگی از اهمیت برخوردار می باشد. این پژوهش در پی بررسی تأثیر سرمایه فکری روی عملکرد مدل های پیش بینی ورشکستگی و به عبارتی دیگر ارتباط منطقی سرمایه فکری و ورشکستگی می باشد. تحقیق حاضر تلاشی است در جهت شناسایی ابعاد سرمایه فکری و بررسی تأثیر آن بر عملکرد مدلهای پیش بینی ورشکستگی، روش تحقیق حاضر توصیفی - پیمایشی از نوع کاربردی است و روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای و میدانی می باشد که جهت سنجش فرضیات و دستیابی به اهداف تحقیق، مدیران و کارمندان شرکت های پذیرفته شده در بورس به عنوان اعضای جامعه آماری درنظر گرفته شدند. که تعداد اعضای نمونه با استفاده از روش کوکران مشخص گردید که بوسیله روش تصادفی ساده اعضای آن مشخص گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد که به صورت انفرادی در اختیار اعضای گذاشته شده و سپس داده ها با استفاده از روش T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و تمامی فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشانگر اینامر است که سرمایه ساختاری بیشترین تأثیر مثبت را و سرمایه انسانی کمترین تأثیر را دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، ورشکستگی ، پیش بینی ورشکستگی