بررسی ارتباط عوامل ایجاد مقاومت نسبت به فناوری اطلاعات با علائم مقاومت در کارکنان واحد (رسته) های مورد بررسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1394

مقدمه: سازمان های بهداشتی درمانی با پیچیدگی ها و ساختار خاص خود، سازمان هایی هستند که حضور فناوری اطلاعات در آنها حضور یک پدیده جدید است و به همین نسبت رخداد مقاومت ها نیز بسیار محتمل خواهد بود. سنجش میزان این مقاومت ها در سیستم های بهداشتی درمانی می تواند ابزار مؤثری در مدیریت موفق تغییر به منظور پذیرش فناوری اطلاعات در سازمان ها باشد. روش کار: تحقیق به صورت میدانی پرسشنامه ای بر نمونه هایی از جامعه ی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به صورت خوشه ای (رسته های مختلف شغلی) انتخاب شدند، انجام شد. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش از سه قسمت تشکیل شده است (علایم مقاومت در کارمندان، عوامل تغییر، میزان مقاومت رفتاری کارمندان نسبت به تغییر (که در این زمینه از پرسشنامه RTC استفاده شده است) و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ به میزان 72% به تأیید رسید. در نهایت نیز، نتایج در دو دسته توصیفی و تحلیلی تهیه و فرضیات با آزمون آماری spearman بررسی گردید. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین غیبت ها/مرخصی ها با سنوات خدمت، گردش شغلی با تحصیلات، مدت زمان انجام کار با تحصیلات رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد و بین گردش شغلی و میزان مقاومت رفتاری کارکنان نسبت به تغییر رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تکنولوژی ، تکنولوژی ، مدیریت تغییر ، تغییر ، مقاومت نسبت به تغییر