بررسی رهبری اخلاقی بر رفتار یادگیری گروهی با توجه به نقش میانجی رفتار اخلاقی، سرمایه اجتماعی و ادراک از جو عدالت

افرادی که در جایگاهی چون رهبری قرار دارند منشاء بسیاری از تغییرات رفتاری می باشند و این امر زمانی بهتر محقق می شود که این رهبران، رفتار اخلاقی بالایی نیز داشته باشند. در این مطالعه به بررسی رابطه میان رهبری اخلاقی بر روی رفتار یادگیری گروهی با توجه به ادراک از جو عدالت، رفتار اخلاقی گروهی و سرمایه اجتماعی پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی و از نوع علی می باشد. جامعه آماری پژوهش کارکنان شرکت برق منطقه ای استان زنجان به جز مدیران ارشد به دلیل ماهیت موضوع شامل 469 نفر می باشد که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 211 نفر تعیین شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد رهبری اخلاقی بروان و همکاران (2005)، رفتار اخلاقی گروهی آگاه (1992)، ادراک از جو عدالت کلکوئیت (2001)، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) و رفتار یادگیری گروهی ادمونسن (1999) که بومی شده استفاده گردید. روایی و پایایی پرسشنامه نیز به ترتیب از طریق آزمون های KMO و آلفای کرونباخ (0/958) مورد تایید قرار گرفت. داده ها با کمک نرم افزار spss و Lisrel مورد بررسی واقع شد. تمامی فرضیه ها مورد پذیرش قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، رفتار اخلاقی گروهی ، ادراک از جو عدالت ، رفتار یادگیری گروهی ، سرمایه اجتماعی