بررسی تاثیر سازگاری شغلی بر فلات زدگی شغلی با نقش میانجی تناسب فرد- شغل و تناسب فرد- سازمان موردمطالعه: بیمارستان شهدای 15 خرداد ورامین (سازمان تامین اجتماعی)

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر سازگاری شغلی بر فلات زدگی شغلی با نقش میانجی تناسب فرد- شغل و تناسب فرد-سازمان است. این پژوهش از نوع توصیفی-علی میباشد. جامعه شامل کارکنان بیمارستان شهدای 15 خرداد ورامین (سازمانتامین اجتماعی) می باشد که از یک جامعه ی 140 نفری، 103 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه است وروش نمونه گیری تصادفی است. نتایج نشان داد که سازگاری شغلی با فلات زدگی شغلی رابطه ی منفی دارد و با افزایش سازگاریشغلی، از میزان فلات شغلی کارکنان کاسته می شود. سازگاری شغلی بر تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان تاثیر مثبتدارد. تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان بر فلات زدگی شغلی تاثیر منفی دارد. همچنین بررسی فرضیه های پژوهش نشانداد که تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان در تاثیرگذاری سازگاری شغلی بر فلات شغلی نقش میانجی دارد. این تاثیر درجهت منفی است. یعنی متغیرهای میانجی دررسیدن کارکنان به فلات شغلی به طور معکوس عمل می کنند.

کلیدواژه ها:

سازگاری شغلی ، فلات زدگی شغلی ، تناسب فرد- شغل ، تناسب فرد- سازمان ، بیمارستان شهدای 15 خرداد ورامین (سازمان تامین اجتماعی)