بررسی رابطه بین سبک های رهبری تحول آفرین و تعاملگرا با نگرش به تغییر سازمانی

هدف پژوهش حاضر تحلیل رابطه بین دو متغیر سبک های رهبری تحول آفرین و تعاملگرا و نگرش به تغییر سازمانی از دیدگاه کارشناسان حوزه ستادی سازمان آموزش و پرورش فارس بود. جامعه و نمونه آماری پژوهش،کلیه کارشناسان حوزه ستادی سازمان آموزش و پرورش فارس در سال بود که در این پژوهش مشارکت نمودند.دو پرسشنامه رهبری تحول آفرین و نگرش به تغییر سازمانی برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده واقع شد.پرسشنامه رهبری تحول آفرین دارای پنج بعد رهبری فرمند،توجه و ملاحظه فردی،تحریک ذهنی،پاداش مشروط و مدیریت مبتنی بر استثنا است که،دو بعد آخر مربوط به رهبری تعاملگرا می باشد.پرسشنامه نگرش به تغییر سازمانی دارای سه بعد شناختی،عاطفی و رفتاری می باشد. روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان جهت تحلیل داده های بدست آمده استفاده گردید. نتایج پژوهش بیانگر رابطه مثبت و معنی دار سبک رهبری تحول آفرین(P<0/01،r=0/24)با بعد شناختی نگرش کارکنان به تغییر سازمانی،سبک رهبری تعاملگرا با بعد شناختیP<0/01،r=0/25 و رفتاری(r=0/26،P<0/01) و رابطه منفی و معنی دار رهبری تعاملگرا (r=0/22،P<0/01)با بعد عاطفی بود. همچنین نتایج نشان داد که رهبری فرمند(β=/71،P>/01) دارای بیشترین قدرت پیش بینی برای نگرش به تغییر سازمانی است.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، رهبری تعاملگرا ، نگرش به تغییر سازمانی