بررسی رابطه بین نیروهای رقابتی و عملکرد سازمانی

رقابت پذیری یکی از مهم ترین جنبه های تجارت و فعالیت در محیط پویای امروز است. نیروهای رقابتی،ابزارهایی را برای شناخت توان و میزان ناهمگنی صنایع و شرکت ها به دست می دهد. ماهیت رقابت در یک صنعت بستگی به عامل های تاثیرگذار در آن بستگی دارد. از سوی دیگر،عملکرد بهینه در صنایع و سازمان ها به دلیل بهره وری و اثربخشی که برای آنها در بردارد گویای وضعیت بقای آن در محیط است. این تحقیق با رویکرد تحلیلی و توصیفی درصدد است رابطه بین نیروهای رقابتی سازمان و عملکرد سازمانی کارخانه ها و شرکت های فعال تولید کننده مواد غذایی در شهر سنندج را به شیوه پیمایشی بررسی نماید. نتایج حاکی از آن است که تحلیل عاملی براساس ماتریس همبستگی حاصل در گروه های نمونه مورد مطالعه،قابل اجرا است. آزمون های مربوطه نشان می دهد که تساوی میانگین نیروهای رقابتی سازمان بین زنان و مردان پذیرفته می شود. کلیه عوامل از توزیع نرمال برخوردارند. آزمون تحلیل واریانس یک طرف نشان می دهد که بین میانگین عملکرد سازمانی در سنین مختلف تفاوت معنادار آماری وجود دارد. به علاوه بین میانگین نیروهای رقابتی سازمان و عملکرد سازمانی وجود دارد و ضریب همبستگی آن برابر 0.711 می باشد. همچنین رابطه معناداری میان عملکرد سازمانی و عامل هایی از قبیل تهدید ورود رقبای تازه وارد،قدرت چانه زنی خریداران و تامین کنندگان و نیز تهدید محصولات و خدمات وجود دارد بر طبق خروجی لیزرل مربوط به تخمین غیراستاندارد،مدل اندازه گیری تقریبا مدل مناسبی است. مطابق شاخص های کفایت مدل،54درصد تغییرات در عملکرد سازمانی به عوامل نیروهای رقابتی سازمان مربوط می شود و بقیه به عوامل دیگری بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

پنج نیروی رقابتی پورتر ، عملکرد سازمانی ، مدل اچیو ، صنعت مواد غذایی