رابطه ی تدریس تحولی معلمان با باورهای خودکارآمدی و یادگیری خودتنظیم دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی تدریس تحولی معلمان با خودکارآمدی و یادگیری خود تنظیم دانش آموزان دختر و پسر پایه ی ششم مدارس ابتدایی اردبیل بود. برای این منظور 133دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. . ابزار پژوهش شامل پرسش نامه 41سوالی تدریس تحولی( )TTQبیچامپ وهمکاران( ،)0343پرسش نامه 8سوالی خودکارآمدیتحصیلی MSLQبرگرفته از پینتریج و دیگروت( )4333و پرسش نامه 00سوالی یادگیری خودتنظیمپینتریج و دیگروت( )4333بوده است. داده ها از طریق تحلیل عاملی تاییدی و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین متغیر های نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش، ملاحظات فردی وتحریک عقلانی با خودکارآمدی دانش آموزان، رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیرهای نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش، ملاحظات فردی و تحریک عقلانی با یادگیری خودتنظیم دانشآموزان، رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت

کلیدواژه ها:

تدریس تحولی ، خودکارآمدی ، خودتنظیمی