حسابداری تعهدی، شفافیت و پاسخگویی

بخش عمومی به دلیل استفاده از وجوه عمومی ملزم به پاسخگویی در قبال اعمال و ارائه توضیح به شهروندان و نهادهاینظارتی است. گزارشگری مالی به دولت کمک میکند تا وظیفه پاسخگویی را انجام دهد. در سال های اخیر اعتقاد بر این استکه بخش عمومی نیز مانند بخش خصوصی باید از حسابداری تعهدی استفاده نماید زیرا با حسابداری تعهدی اثرگذاری بر کارایی مدیریت عمومی حداکثر و اهداف با حداقل هزینه برای جامعه قابل دستیابی خواهد بود. پذیرش و بکارگیری حسابداریتعهدی به معنی ترک حسابداری نقدی نیست. در برخی حوزهها از جمله خزانه داری ها فقط حسابداری نقدی است که قابلاستفاده است. تحقیقات متعددی وجود دارند که از حسابداری تعهدی حمایت میکنند و معتقدند که این مبنا شفافیت، پاسخگویی و بنابراین کارایی و اثربخشی را افزایش میدهد اما مزایا و قابلیتهای مبنای نقدی و کاربرد انحصاری آن درخزانهداری، کنترل بودجه و مدیریت منابع و جریانات نقدی مطلبی است که نباید از آن غافل شد. به علاوه تحقیقاتی نیز وجوددارند که معتقدند به دلیل فقدان رابطه مستقیم و قابل اندازهگیری میان درآمدها و هزینهها، فقدان اهمیت مفهوم سود در بخش عمومی نباید به طور گسترده از مبنای تعهدی استفاده نمود. در کنار تمام این مطالب، هزینهها و ریسکهای به کارگیریمبنای تعهدی را باید در نظر داشت. بحثهایی بسیاری در مورد مزایا و معایب تغییر از مبنای نقدی به مبنای تعهدی صورتگرفته است. بعضی از کشورها و سازمانها این تغییرات را مورد تردید قرار داده و چالشهایی را در این زمینه مطرح کرده اند. دراین مقاله با مرور مطالعات انجام شده رابطه بین حسابداری تعهدی و پاسخگویی و شفافیت در بخش عمومی بررسی می شود

کلیدواژه ها:

حسابداری تعهدی ، بخش عمومی ، شفافیت ، پاسخگویی