کاهش دلزدگی زناشویی زنان با استفاده از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ( ACT)

خانواده را یک نهاد اجتماعی معرفی کرده اند که منتج از پیوند زناشویی زن و مرد است و از جمله مظاهر زندگی اجتماعی انسان. وجود تعامل سالم و سازنده میان انسان ها در گرو برقرار بودن عشق به هم نوع و ابراز صمیمیت و همدلی به یکدیگر است و تحت تاثیر موارد مختلفی میتواند آسیب ببیند. یکی از این عوامل دلزدگی زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد روی کاهش دلزدگی زناشویی زنان انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش، زنان شیراز بودند که از بین آنها نمونهای شامل 40 زن، به روش تصادفی از بین مراجعین چند مرکز مشاوره خانوادگی با گزارش دلزدگی زناشویی، انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. قبل از هرگونه مداخله، آزمون دلزدگی زناشویی پاینز از هر دو گروه گرفته شد. برای افراد گروه آزمایش، جلسات درمانی به صورت هفتگی و به مدت 10 جلسه 40 دقیقهای برگزار شد. پس از پایان دوره مجدداً از هر دوگروه دوباره آزمون دلزدگی گرفته شد. روش آماری تحلیل کوواریانس برای تحلیل دادهها به کار رفت. نتایج کاهش معنادار دل-زدگی زناشویی زنان را نشان داد. چگونگی تغییر علائم جسمانی، عاطفی و روانی مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

دلزدگی زناشویی ، مداخله درمانی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و مسائل عاطفی-روانی و زنان