اثر بسترهای مختلف کشت بر برخی خصوصیات بیولوژیکی نشاء خیار گلخانه ای در خزانه

خیارسبز یکی از مهمترین محصولات گلخانه ای است که توسعه روش های نوین پرورش آن می تواند نقش مهمی در افزایش بهره وری و تولید این محصول داشته باشد. طبق آخرین آمار نامه منتشره در سال 83، سطح زیرکشت خیار در ایران 78197 هکتار و بیشترین سطح زیرکشت متعلق به منطقه جیرفت و کهنوج بوده که در سطحی حدود 15000 هکتار کاشته می شود که حدود 20% از سطح کل کشور را شامل می شود. ایران حدود3/2 از سطح زیرکشت جهان را بخود اختصاص داده است. خاک مورد استفاده در گلخانه های کشت خیار بایستی دارای بافت سبک (Sandy loam) بوده و از نفوذپذیری خوبی برخوردار باشد. این نوع خاک هر چه از نظر داشتن هوموس تقویت گردد کاشت خیار در آن دارای عملکرد بهتری خواهد بود. هدف این تحقیق انتخاب بستر مناسب جهت کشت نشاء خیار گلخانه ای کشت که بهترین تأثیر را بر برخی خصوصیات بیولوژیکی خیار گلخانه ای در خزانه دارد. در این راستا تیمارها به شرح زیر بودند. ورمی کمپوست خالص (A) (تهیه شده از شکرت سبز کودبوکان)، ماسه خالص (E)، کوکوپیت خالص (G)، ماسه + ورمی کمپوست (75-25 درصد) (D)، ماسه + ورمی کمپوست _ خاک اره (40-30-30 درصد) (F)، کوکوپیت + ورمی کمپوست (60-40 درصد) (B)، پرلیت + کوکوپیت (1:1 حجمی) (C). که پس از ضدعفونی محیط خزانه و لیوانها، بذور خیار در لیوانها به تعداد یک بذر برای هر لیوان کاشته شد.

کلیدواژه ها:

خیارگلخانه ای ، کوکوپیت ، ورمی کمپوست ، بستر ، خصوصیات بیولوژیکی