مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی با رویکرد توانمندسازی اجتماعات روستایی

عدم توجه به مسائل اجتماعی بهره بردای از شبکه های آبیاری باعث بروز مشکلات متعددی شده است. اگر چه ورود دولت ها به عرصه ساخت و ساز تأسیسات و شبکه های آبیاری نشان دهنده رشد سریع کشاورزی در کشورهای در حال توسعه از جمله کشر ایران بوده، ولی تجارب حاصل نشان می دهد که این رویکرد نه تنها در حد انتظارات رشد کشاورزی را به همراه نداشت، بلکه مسائل و مشکلات اجتماعی و زیست محیطی بسیاری را نیز سبب شده است. با عنایت به حرکت جهانی موفق در واگذاری مدیریت آبیاری در شبکه های آبیاری، نقش دولت ها نیز در امر بهره برداری و نگهداری از شبکه های آبیاری کاهش یافته و در مقابل، تشکل های محلی، مسئولیت مدیریت نگهداری و بهره برداری از شبکه ها را به عهده گرفته اند. نتایج تحقیقات نشان دهنده این است که ابراز نظریات، همکاری داوطلبانه، پذیرش مسئولیت، ارائه پیشنهاد، نقش پذیری و حضور در امر تصمیم گیری های جمعی، دلسوزی و تعهد در کار به منظور حفاظت از سرمایه و منافع فردی و جمعی و به طور مشخص همکاری گروهی و یا انفرادی بهره برداران با یکدیگر، شرکت در بهره برداری از شبکه آبیاری، احداث آنها و برنامه ریزی و تخصیص و تحویل آب، نگهداری و تعمیرات تأسیسات و وصول آببهای زراعی از عناصر و عوامل اولیه و زیربنایی شکل گیری روابط و مناسبات جدید و یا ایجاد تغییر در روابط و مناسبات قدیم به حساب می آیند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع آب ، پایداری ، تشکل های آب بران ، اجتماعات محلی