شاخص آسیب پذیزی اقلیمی؛ محدودیتها در جوامع محلی

شاخص آسیب پذیری اقلیمی به عنوان شاخصی یکپارچه از طریق مشورت عده بسیار زیادی از دانشمندان و سیاستمدران برای ارزیابی جامعتر منابع آب در سطح منطقه ای بوجود آمده است. با این حال این شاخص میتواند در مقیاس های مختلف با توجه به نیاز های موجود کاربرد داشته باشد. یک ی از انگیزه های اصلی برای تولید این شاخص تلاش برای به وجود آوردن ابزاری مطمئن برای ارزیابی آسیب پذیری نسبت به پدیده تغییرات اقلیمی با تکیه بر مدل سازی و اطلاعات ی در مقیاس بزرگ است. این شاخص ارتباط بسیار زیادی با سیاست گذاری در مدیریت منابع آبی به ویژه تخصیص منابع و اولویت بندی های مربوطه دارد. در حقیقت هدف اصلی از طراحی شاخص آسیب پذیری اقلیمی نشان دادن درجه ای است که تغییرات اقلیمی بر جوامع انسانی و منابع در دسترس، می باشد. این شاخص امکان رتبه بندی کشور ها و یا مکان های داخل یک کشور با در نظر گرفتن عوامل فیزیکی ، اجتمایی و اقتصادی مرتبط ب ا کمبود آب ( میتواند بدهد. دو ضعف مفهومی در این شاخص موجود است: ( 1) روش مشخصی برای ترکیب داده های در دسترس موجود نیست ( 2 روش های آماری برای تحلیل نتایج ضعیف عمل می کند. این پژوهش به بررسی اجمالی این شاخص و نکات ضعف و قدرت آن می پردازد. به دلیل این نقصها در ساختار این شاخص، بهتر است از شاخص آسیب پذیری اقلیمی برای نشان دادن شرایط فعلی استفاده شود تا از آن برای مواردی چون پیشبینی وضعیت آینده به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، تغییر اقلیم ، روشهای وزن دهی ، شاخص ، شاخص آسیب پذیری اقلیمی