بررسی مسولیت مدنی در قرارداد بیمه

جبران خسارت به عنوان یکی از بنیادی ترین اصول در قرارداد بیمه خسارت، دارای نقش موضوعی است و نیز قلمرو موضوعیگسترده تری نسبت به مفهوم خسارت در مسیولیت مدنی دارد. این اصل متضمن دو جلوه است؛ نخست اینکه به موجب این اصل،بیمه گر متعهد به جبران خسارتی است که در نتیجه وقوع حادثه مورد بیمه بر اموال بیمه گذار در بیمه اموال و بر اشخاص دربیمه مسیولیت وارد شده است. لذا، جبران خسارت باید زیاندیده را در وضعیتی که قبل از وقوع حادثه داشته قرار دهد. درواقعمطابق این اصل، خسارت وارده باید به تمامی و به نحو مطلوب جبران شود که به بعد اثباتی نیز معروف است. دوم اینکه جبراننباید موجب افزایش دارایی زیاندیده شود و بیمه نباید هرگز به صورت منبع انتفاع برای زیاندیده درآید (جنبه منفی). به هرحال،هرچند این اصل دارای دو رویکرد متفاوت یا مثبت و منفی است، اما در مقام اجرا و اعمال آن لازم است رویه قضایی بر بعد اثباتیآن اعتماد و تکیه کند، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. این اصل از اصول آمره قراردادهای بیمه خسارت است که در اجرای آن،بیمه گران تعهد دارند که خسارت واقعی (ارزیابی شده) زیاندیدگان را طبق مفاد و شرایط بیمه نامه صادر شده، حداکثر تا سقفتعهدات بیمهای جبران کنند.

کلیدواژه ها:

مسیولیت مدنی ، جبران کامل خسارت ، بیمه ، بیمه گر