مجازات بزه قذف در فقه و حقوق ایران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,248

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEAHBT01_421

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

قذف در لغت به معنای افکندن، انداختن و تیر و سنگ و... می باشد و در اصطلاح فقهی، قذف کلمه خاصی است کهبرای نسبت دادن زنا و ترور شخصیت اشخاص، از آن استفاده می شود. در واقع نسبت دادن واهی زنا یا لواط بهدیگری را قذف مینامند و نسبت دهنده را که آگاهانه و بر خلاف واقع، دیگری را به جرم زنا و یا لواط متهم می کندو باعث هتک حیثیت و آبروی او می شود را قاذف می نامند. مجازات قاذف طبق قرآن کریم شامل دو چیز است کهیکی از آن دو اصلی و دیگری تبعی و قابل مرتفع شدن است. مجازات اصلی قذف، همان تحمل هشتاد تازیانه بهعنوان حد شرعی است و مجازات تبعی آن، نپذیرفتن شهادت چنین افرادی است. البته این مجازات تا زمانی امتداددارد که آنان توبه نکرده باشند. تحقیق حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی و با هدف بررسی مجازات بزه قذف در فقهو حقوق ایران انجام پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رضا جعفرزاده

گروه حقوق جزا و جرمشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

ایرج گلدوزیان

گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران