بررسی کارکرد معناسازانه ی اجزای دستوری در حکایت های عارفانه
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 514
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEAHBTM01_205
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
بررسی نشانه شناختی اجزای دستوری کلام، امکان درک قابلیت معناسازانه ی اجزای نحوی را در القای معانی ضمنی فراهم می آورد. حکایت های عارفانه یکی از انواع ادبیات تعلیمی است. منظومه مصیبت نامه عطار دربرگیرنده ی مجموعه ای از حکایت های عرفانی است که در بدنه ی یک روایت اصلی گنجانده شده است. در مقایسه ی نمونه های متعدد حکایت های مصیبت نامه، مجال بررسی ترفندهای حکایت پرداز در تأثیرگذارکردن حکایت و شیوهای جلب مخاطب، فراهم می آید. هدف این پژوهش، تحلیل نشانه شناسانه ی اجزای دستوری در توصیف حرکت های داستانی و عاطفی کردن زبان داستان در حکایت های عرفانی است. حکایت ها در مصیبت نامه ساختمانی روایی هستند که از مجموعه ای از کنش ها و واکنش ها تشکیل شده است و معنایی اخلاقی آموزشی را منتقل می سازند. فرایند درک معنا در خوانش حکایت مبتنی بر ادراک زنجیره ی علیتی کنش هاست و اجزای دستوری که سازمان دهنده ی نظام انتقال معنا هستند، غیر از ایجاد معنای روایی، دلالت هایی ضمنی دارند. ای دلالت ها یا در سطح مت روایت معناساز هستند یا ارجاعی برون متنی دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز مجرد
بخش ادبیات فارسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سارا کاشفیان نائینی
بخش زبان انگلیسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :