رویکرد قوانین ایران نسبت به خسارت معنوی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 494
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEAHBTM01_542
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
خسارات معنوی و مصادیق مختلف آن و روش محاسبه و جبران زیان های معنوی و در نهایت رویه محاکم قضائی در مقام رسیدگی به دعاوی راجع به این گونه خسارات از موضوعات جالب و نسبتا پیچیده علم حقوق است. مطابق جبران خسارت در حقوق ایران برگرفته از قاعده لا ضرر می باشد. طبق قاعده لا ضرر هر کس مسئول جبران خسارات وارده بر دیگری ناشی از عمل خود می باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان رویکرد قوانین ایران نسبت به خسارت معنوی به بررسی رویکرد قوانین ایران نسبت به خسارت معنوی می پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی - تحلیلی می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که: قانون جبران خسارت معنوی برای فرد زیان دیده در اصل 167 قانون اساسی و ماده 214 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده ۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های مذکور در امور مدنی مذکور است. همچنین بازخوانی مبانی و مستندات فقهی ترمیم خسارت معنوی، قابلیت اجرای این اصل ( ترمیم خسارت معنوی ) در نظام قانون گذاری ایران، اهمیت و ضرورت آن فهمیده می شود؛ چرا که دستیابی به موضع نظام حقوقی ایران،پیرامون ترمیم خسارت معنوی اتفاق نمی افتد؛ مگر آن که مبانی و مستندات فقهی آن با دقت و ظرافت مورد بازخوانی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا میر
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، گروه حقوق، زاهدان، ایران
عسکر جلالیان
دانشیار گروه حقوق دانشگاه پیام نور تهران مرکز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :