آزمون های کنترل کیفی تعمیرات یاتاقان ها

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 719

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MECCONF01_019

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

یاتاقان ها از تجهیزات بسیار مهم و حساس در نیروگاه ها و دیگر تاسیسات مهم صنعتی محسوب می شوند که در صورت تخریب و هرگونه اختلال درعملکرد می تواند منجر به توقف واحد شود. تخریب و خرابی در سیستم یاتاقان ها یکی از دلایل عمده در توقف های پیش بینی نشده تجهیزات و همچنین واحدهای نیروگاهی می باشد. روغن آلودهف اختلال در سیستم روغنکاری و لرزش روتور عمده ترین دلایل تخریب یاتاقان ها می باشند. یاتاقان ها در صورت آسیب دیدگی بازسازی می شوند. نحوه و فرآیند بازسازی تاثیر بسیار زیادی بر عملکرد بعدی یاتاقان دارد. لذا جهت اطمینان از صحت عملیاتی بازسازی و اطمینان از سلامت یاتاقان نیاز به انجام آزمون های کیفی است. آزمون های بعد از بازسازی یاتاقان شامل آزمایشات اولتراسونیک، مایعات نافذ، کنترل ابعادی می باشند که لازم است مطابق با استانداردهای مرتبط انجام پذیرد. با توجه به مطالعات صورت گرفته در این پایان نامه مشخص شد که روش های بازسازی یاتاقان به دو نوع استاتیک و سانتریفوژ تقسیم بندی می شود که روش سانتریفوژ مزیت های بیشتری نسبت به روش استاتیکی از جمله تخلخل کمتر، انجماد صحیح، پوشش دهی سریعتر دارد. امروزه به دلیل پیچیدگی و گستردگی ماشین آلات و تجهیزات، به منظور دستیابی به حداکثر قابلیت اطمینان استفاده از تست های غیرمخرب به عنوان بخشی از فرآیند کنترل کیفیت الزامی گشته است. در مورد دو تست شایع مایعات نافذ و اولتراسونیک پیشنهاد می گردد کلیه تست ها بر اساس دستوالعمل اجرایی مدون و مشخص انجام پذیرد و در نهایت بر اساس کلاس A استاندارد ISO4386 جت ارزیابی عیوب سطحی یاتاقان استفاده شود. در مورد تست مایعات نافذ از جمله مواردی که ممکن است اپراتورها کمتر بدان توجه کنند این است که علاوه بر علامت های اشتباه، یکسری علامت های نامربوط نیز وجود دارد که پرسنل بازرس بایستی از آنها آگاهی داشته باشد. این علامت ها در اثر ناپیوستگی های سطحی به وجود می آید. با این تفاوت که ناپیوستگی های مزبور در اثر طراحی بوده و از جمله ناپیوستگی های ذاتی قطعه می باشد. علامت های واقعی آنهایی هستند که در اثر یک ناپیوستگی به وجود می آید. جهت اطمینان از سازگاری یاتاقان با شرایط سرویس نیاز به کنترل های ابعادی است که معمولا ضخامت دیواره یاتاقان نباید از 25% بیشتر باشد و حفره و تخلخلی در لایه بابیت ایجاد نشود.

نویسندگان

سعید اکبری راد

کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک

مهدی مهدی زاده

دکتری مهندسی مکانیک، عضو هییت علمی دانشگاه شهید بهشتی