حل عددی معادلات الحاقی بر روی سطوح آیرودینامیکی همراه با ایجاد محدودیت بر تغییرات نیروی برا

در این مقاله از روش الحاقی پیوسته به منظور بهینه کردن یک سطح آیرودینامیک استفاده شده و همچنین مقایسه ای بین میزان تغییرات نیروی پسا هنگام اضافه کردن محدودیت های آیرودینامیکی برروی جسم صورت پذیرفته است. برای اطمینان از دستیابی به بهترین طرح ممکن یک طراح نباید فقط به بررسی تعداد محدودی از اشکال از پیش تعیین شده بپردازد بلکه باید روشی وجود داشته باشد که بتواند تمام حالت های ممکن را بررسی کرده و بهترین طرح را ارائه دهد. در بهینه سازی شکل آیرودینامیکی، روش های مبتنی بر گرادیان در اغلب موارد بر اساس روش الحاقی بنا شده اند . این روش قادر به محاسبه حساسیت تابع هدف با توجه به متغیرهای طراحی می باشد. از مهمترین نتایج این کار تحقیقاتی می توان به تعیین شکل بهینه یک سطح آیرودینامیک با کاهش نیروی برای بیشتر از 90 درصد و همچنین بررسی اثر ایجاد محدودیت در روش الحاقی بر جواب نهایی اشاره کرد

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، معادلات الحاقی ، سطوح آیرودینامیکی ، محدودیت آیرودینامیکی