بررسی تجربی اثر هیبرید Clay/MWCNT بر روی نسبت انبساط فوم های پلی استایرن نانوکامپوزیتی هیبریدی

فوم نمودن قطعات پلیمری باعث صرفه جویی در مواد مصرفی و به طبع آن کاهش اثرات مخرب زیست محیطی آنها می شود. از سوی دیگر برای افزایش کاربرد و بهبود خواص مواد پلیمری از نانوذرات استفاده می شود. در سالیان اخیر به منظور افزایش کارایی نانوذرات در نانوکامپوزیت های پلیمری استفاده ی همزمان از دو یا چند نانو ذره توسط پژوهشگران تحت عنوان نانوکامپوزیت های هیبریدی ارائه گردیده است. یکی از پارامترهای مهم در بحث فوم های پلیمری میزان نسبت انبساط آنها است. در تحقیق حاضر اثر هیبرید نانورس/ نانولوله کربنی چند دیواره بر روی نسبت انبساط فوم های پلی استایرن نانوکامپوزیتی هیبریدی بررسی شده است. نتایج بهبود نسبت انبساط به میزان 07/% و 1/8% در حالت استفاده از هیبرید Clay/MWCNT را به ترتیب نسبت به استفاده از نانورس و نانولوله کربنی چند دیواره به صورت مجزا در ماتریس پلی استایرن را نشان داد.

کلیدواژه ها:

فوم پلی استایرن ، نانوکامپوزیت های هیبریدی ، نسبت انبساط فوم