مطالعه عددی تاثیر قطر ذرات دارو استنشاقی بر اثربخشی و عوارض جانبی آن در درمان نوعی تومور ریه در نوزادان

در این پژوهش با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی به بررسی اثر قطر ذرات دارو استنشاقی بر نحوه ی عملکرد آن در درمان یک نوع تومور در ریه نوزاد ۷ ماهه پرداخته شده است. مسیر هوایی شامل نسل های سوم تا ششم است که تومور کروی شکل روی دوشاخگی نسل های پنجم آن قرار گرفته است. ابتدا تاثیر تومور بر ساختار جریان مسیر هوایی به صورت عددی شبیه سازی می شود و در ادامه حرکت ذرات دارویی در فضای اویلری - لاگرانژی با روش فاز گسسته پیش بینی می شود. و C در آخر به منظور درک بهتر نحوهی جذب ذرات بر دیواره مسیر هوایی، الگوهای جذب بوسیله کدهای زبان برنامه نویسی قابلیت کدنویسی نرم افزار، بدست آورده می شوند. نتایج نشان دادند که افزایش قطر ذرات دارویی، باعث افزایش عوارض جانبی بر مسیر هوایی می شود و کاهش قطر ذرات باعث افزایش عوارض جانبی در نسل های پایین دست ریه می شود. این در حالی است که با افزایش قطر ذرات، میزان اثربخشی آنها در درمان تومور، نهایتا به سمت یک مقدار ثابت میل می کند. لذا، با توجه به نتایج این پژوهش، قطر ذرات دارویی باید به اندازه ای باشد که ضمن به حداقل رساندن عوارض جانبی، میزان اثربخشی حداکثر مقدار ممکن باشد.

کلیدواژه ها:

تومور ریه ، نوزاد ، داروی استنشاقی ، اثربخشی ، عوارض جانبی ، دینامیک سیالات محاسباتی