تحلیل و بررسی رشد فقرزدا در ایران

رشد فراگیر نقش تعیین کننده ای در شتاب بخشیدن به کاهش فقر دارد. در دهه 1970 مطالعتی در زمینه تعیین ویژگی های رشد اقتصادی که قادر باشد فقر را کاهش دهد صورت گرفت که باعث شد اصطلاح رشد فقرزدا مورد توجه قرار گیرد موفق ترین کشورهای آسیای شرقی نشان دادند که رشد سریع همراه با نابرابری اولیه پایین و تغییر توزیعی فقرزدا می تواند فقر را به مقدار قابل توجهی کاهش دهد در این مطالعه به بررسی و تحلیل کشش فقر نسبت به رشد در قالب یک مدل پانل دیتا می پردازیم تا نشان دهیم فقر در برابر رشد اقتصادی چگونه تغییر می کند و بدین منظور از توابع پارامتریک منحنی لورنز و داده های هزینه درآمد خانوارهای شهری و روستایی برای دوره زمانی 1390-1384 در ده استان ایران استفاده شده است بعد از بررسی مانایی داده ها و هم جمع بودن آن ها با آزمون هم جمعی پدرونی مدل ارایه شده به صورت پانل دیتا براورد شده است نتایج حاصل از تحقیق با استفاده از روش حداقل مربعات کاملا تعمیم یافته FMOLS نشان می دهد کشش فقر نسبت به میانگین درامدها منفی است و رابطه منفی و معناداری بین فقر و میانگین درآمدها وجود دارد و چنان که باید کشش فقر نسبت به ضریب جینی به عنوان نماینده توزیع درآمدها مثبت است بدین مفهوم که با بهبود وضعیت توزیع فقر کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

فقر ، نابرابری ، رشد اقتصادی ، کشش فقر ، هم جمعی