دستیابی به شاخصه های کالبدی برای الگویابی در بافت های تاریخی نمونه موردی: محله جویباره اصفهان

امروزه بناهای قدیمی با ارزش شهرهای ایران چهره نا مطلوبی به خود گرفته است . در حالی که مدیریت آن ها از اهمیت بالایی برخورداراست . کشورهای مختلف با فرهنگ های کهن دارای تعدادی از بناهای قدیمی هستند که باید حفاظت شوند . جویباره،که از قدیمی ترین محلات شهر اصفهان محسوب می شود و از جهات مختلف کالبدی، میراث فرهنگی،سکونتگاهی از ارزش های بی شماری برخوردار بوده، اکنون با مشکلات جدی رو به رو است . عدم توجه به خصوصیات کالبدی بناهای جدید،این محله را به سمت بی هویتی و تشویش هدایت کرده است . در این راستا،این تحقیق تلاشی برای رسیدن به الگوی مناسب جهت ایجاد تداوم فرهنگی فضایی، با استفاده از بناهای با ارزش موجود در محله است . در این تحقیق که از روش تحقیق توصیفی تحلیلی استفاده شده است،پس از بررسی مسیله ،سعی شده است با استفاده از زمینه ی تاریخی به ارایه ی معیارهایی برای الگویابی از منظر کالبد معماری دست یافت

کلیدواژه ها:

ساختارهای جدید ، زمینه ی تاریخی ، معماری معاصر ، محله جویباره اصفهان