بررسی مولفه های زیبایی شناختی در معماری

زیبایی جاذبه ای است بی پایان که هنر نقطه ارتباط بین آن و انسان است. درک زیبایی موهبتی الهی است و هنر از مهمترین ابزار تجلی زیبایی می باشد، از گذشته تاکنون انسان آنچه را که لذت بخش است زیبا دانسته و در واقع زیبا بودن با نوع مخاطب مرتبط می باشد. آگاهی از علم زیبایی شناسی ضروری است و این حس حاصل فرایند ادراک است. هدف زیبا شناختی این است که چگونگی محیط اطراف و جایگاه شخص در محیط اطراف را به معنای واقعی درک می کند. مقاله حاضر حاصل مطالعه کتابخانه ای بوده و رویکرد آن تحلیل و توصیف است و هدف آن بررسی مفاهیم در مبحث زیبایی شناسی در حوزه معماری به عنوان شاخه ای از هنر می باشد و جهت رسیدن به این هدف در ابتدا یکسری تعاریف از زیبایی از نظر فیلسوفان ارایه شده سپس مفاهیم زیبایی تحلیل می شود. از جمله ملاک های زیبایی و ارتباط علم زیبایی شناختی با معماری. نتایج پژوهش نشان داده که معیارهای عام زیبا شناختی در معماری عبارتند از نظم، تناسب، تنوع، ابهام، چندحسی، تداعی، تجانس، پیچیدگی و عملی بودن و غیره. امید است با شناخت بیشتر عوامل بتوان به طور موثر از آن در طراحی استفاده و ویژگی های کیفی فرم را بهبود داده و ادراک انسان بر محیط را نیز ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

زیبایی ، زیبا شناختی ، ملاک زیبایی ، ماهیت زیبا شناختی ، معماری