باززندهسازی ساختار کالبدی بافت تاریخی شهر بیرجند

در بافت های مساله دار شهری، فرسودگی کالبدی عمدتا ناشی از افت کیفیت در کالبد و سازه ابنیه بافت شهری می باشد. در این حالت کیفیت های بصری، کالبدی در وضعیتی نامناسب قرار گرفته و شرایط نامناسبی جهت تداوم یا بهبود وضعیت زندگی شهری به وجود می آید. نتیجه تداوم این نوع فرسودگی در بافت های شهری، ایجاد و تشدید پهنه های مخروبه در بافت و یا پهنه هایی که از نظر ظاهری در وضعیت بسیار نامناسبی قرار دارند، می باشد. افزایش مشکلات کالبدی-کارکردی عرصه های نابسامان بافت های تاریخی شهری ، از جمله پایین بودن شرایط کیفی سکونت، مخاطرات جدی ناشی از ناپایداری و عدم برخورداری از امکانات، خدمات و زیرساخت های شهری در این مناطق از یک سو و ضرورت استفاده از ظرفیت های این محدوده ها به عنوان فرصتی برای توسعه، سبب شده که توجه برنامه ریزان، سیاست گذاران و مدیران شهری به این عرصه ها در طی سال های اخیر روزافزون شود. بافت تاریخی شهر بیرجند تا قبل از دوره پهلوی اول هسته ی اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و به عبارتی قلب تپنده بیرجند به شمار می رفت، اما پس از خیابان کشی های متعدد و گسست ساختاری بافت، اهمیت آن با گذر زمان کم و کمتر شد و به عبارتی دچار فرسودگی و اضمحلال گردیده است. هدف این پژوهش باززنده سازی بافت تاریخی شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و برداشت های میدانی جمع آوری شده است. در این پژوهش ابتدا به بررسی تعاریف و مفاهیم پرداخته می شود، سپس بافت تاریخی شهر بیرجند مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد و در نهایت راهکارهایی برای بهبود فرایند بهسازی و باززنده سازی بافت تاریخی شهر بیرجند ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

باززنده سازی ، ساختار کالبدی ، بافت تاریخی ، شهر بیرجند