نقش پیاده راه های شهری،درخصوص ایمنی عابران پیاده وسهولت خدمات به معلولین

سیاست گذاری ها در دهه های اخیر نگاه به فضاهای شهری را به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه ی شهری قرار داده است . نشاط و سر زندگی یکی از مولفه های اصلی در طراحی شهری است. که محیط های شهری سر زنده زمینه ساز تعاملات اجتماعی بین افراد جامعه افزایش سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی اقتصاد خلاق می گردد که در کشور ما روز به روز پیاده روی و سر زندگی مردم درحال افول است. پیاد ه روها، ساد ه ترین نوع جابه جایى بین مبدا و مقصد را میسرمیسازد. در واقع، پیاد ه روی گونه هاى از حمل و نقل است که به صورت مستقل و حرکت. غیروابسته به هیچ گونه ابزار یا وسیل هاى خارجى امکا نپذیر است پیاده، طبیعى ترین، قدیمى ترین و ضرور ى ترین شکل جابجایى انسان در محیط است و پیاد ه روى هنوز مهمترین امکان براى مشاهده مکانها، انجام فعالیتها، احساس شور و تحرک زندگى، و کشف ارزشها و جاذبه هاى نهفته درمحیط است.در روال رایج شهرسازی پیاده راهها ایران نیز، نوعی غفلت و بی توجهی نسبت به موضوع حرکت پیاده و فضاهای پیاده یا هم در عرصه نظری و هم در عرصه عملی، به نحوی بارز مشاهده می شود. به همین دلیل پرداختن به این موضوع می تواند به شناخت عمیق تر مسایل شهرنشینی و شهرسازی کنونی و چاره جویی برای بهسازی کیفیت فضاهای شهری یاری رساند. بدین منظور در مقاله حاضرکه با تحقیق میدانی ومطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است ابتدا تحولات فکری مرتبط باپیاده محوری مطرح شده است ودر ادامه نیز بررسی پیاده روها در انجام خدمات لازم جهت استفاده معلولان همراه با اسیب شناسی وارایه راهکار بیان شده است.

کلیدواژه ها:

پیاده رو ، شهر ، معلولین جسمی ، طراحی شهری ، عابرین پیاده