رابطه تصور و تصویر در مصور سازی فضای مجازی ذهن خلاق در آموزش معماری

مقوله ی مساله - محور طراحی، در زمینه های متنوع آن علی الخصوص در زمینه طراحی معماری که موضوع بحث این مقاله می باشد همواره دغدغه ای قابل ملاحظه برای معماران و دانشجویان معماری و همچنین متولیان امر آموزش در محیطهای دانشگاهی بوده است این مقاله در مقوله آموزش معماری در پی بررسی و تدوین روشی سازمان یافته از شیوه های پرداخت مفاهیم ذهنی و ایماژهای خلاقانه فرد طراح، در راستای مدیریت و فراوری بهینه آنها جهت ایجاد امکان بالای تعریف شده ای برای رسیدن به جواب مساله، یا همان طرح معماری، به شکلی هرچه پاسخگوتر به مساله طراحی و نیازها، استعدادها و محدودیتهای آن است. البته نکته مهمی که دراین میان مورد چالش و بحث این مقاله قرار می گیرد اینکه ؛ از میان تمامی روشهای دستی و ماشینی، روش استفاده از ابزار ترسیم و تصویر سازی های سریع به گونه ای فرایندپذیر و درونی شده برای خود فرد، جهت فراوری ارزشمند ایماژهای ذهنی فرد با آموزش دانشهای ضروری در دانشگاه و دروس ترمی می باشد این روش که اغلب همه ی معماران و به تبع آن دانشجویان در مدارس معماری با آن به عنوان اتود کردن و ترسیمات دست آزاد آشنا هستند از زمانی که معمار و معماری بوده تا به امرزو بوده و هست. البته دراین مقاله پردازشی به آسیب شناسی های این ابزار و روش نخواهد شد. و فقط به ابزار مندی و توانایی این روش در هر چه غنی تر ساختن روند اموزش و مدیریت ذهن و تولید ایده برای تولید نهایی و ارجحیت آن بر روشهای موجود پرداخته می شود. قابل ذکر است که متدلوژی و شیوه پژوهش به صورت تحلیل اسنادی و طراحی پژوهی به صورت پژوهش تجربی کارگاهی و نیمه تجربی در زمینه طراحی و آموزش در آتلیه های معماری می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، فرایند طراحی ، تصویر ، مصورسازی ، ذهن خلاق ، اسکچ