مطالعه فضا های زیر زمینی درمعماری بومی

بی شک آنچه فرهنگ معماری گذشته به عنوان گذشته به عنوان سنت در خود داشته است امروز تنها به صورت پیکری بی جان پیش روی ماست معماری سنتی به یکی از اصلی ترین هنر هاست که حاوی مفاهیم غنی است که بر اساس اعتقادات و باور های مردم این سرزمین شکل گرفته است همچنین استفاده از عمق زمین در معماری بومی ایران دارای اهمیت فروانی بود است از آنجا که بوم گرایی شناسنامه معتبری از مردم یک سرزمین به شمار میرود نمایانگر آداب و رسوم روحیه و احساسات اندیشه و عقیده و ذوق و سلیقه و هنر آنان است در شکل گیری معماری بومی برخی روابط اجتماعی و اقتصادی در محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی ماهرانه انعکاس میابد به نحوی که هم زمان سادگی و آرایش در آنها متجلی است فضا های زیر زمینی نشان میدهند که که نمونه های مختلف از آنها تحت تاثیر عوامل گوناگونی هستند که میتوان به امنیت فرهنگ ایستایی و نوع خاک اشاره کرد در معماری زیرزمینی بخشی از ساختمان یا تمام آن توسط خاک پوشانده میشود تا تبادل حرارتی میان ساختمان . هوای خارج به حداقل برسد از این روش برای خنک کردن ساختمان استفاده میگردد این سامانه بیشتر برای مناطقی است دارای اقلیم گرم و خشک است و یا زمستان های بسیار سرد وتابستان هایبسیار گرم دارند

کلیدواژه ها:

فضا ی زیرزمینی ، کاربری فضای زیرزمینی ، معماری بومی ، معماری سنتی